کروماتوگرافی گازی (Gas Chromatography-GC)، یک روش فیزیکی است که برای جداسازی، شناسایی و اندازهگیری اجزای فرار به کار میرود.
در روش کروماتوگرافی گازی، فاز گازی یک گاز بی اثر مانند هلیوم، نیتروژن، آرگون و دیاکسید کربن است و به فاز متحرک، گاز حامل نیز میگویند. فاز ساکن هم جسمی جامد جاذب یا لایه نازکی از یک مایع غیر فرار است که به دیواره داخلی ستون یا به صورت پوششی روی سطح گلولههای شیشهای یا فلزی قرار داده شدهاست.
در صورتی که فاز ساکن جسم جامد جاذب باشد، کروماتوگرافی گازی گویند.